Το δικαστικό σύστημα της Νορβηγίας είναι ιεραρχική με το Ανώτατο Δικαστήριο στην κορυφήΤο συνδιαλλαγής πίνακες ακούσετε μόνο ορισμένους τύπους αστικές υποθέσεις. Τα περιφερειακά δικαστήρια θεωρείται ότι είναι η πρώτη φορά που τα Δικαστήρια της Δικαιοσύνης. Οι ένορκοι (υψηλή) δικαστήρια είναι το δεύτερο παράδειγμα, και το Ανώτατο Δικαστήριο είναι το τρίτο παράδειγμα. Η δομή των δικαστηρίων της δικαιοσύνης είναι ιεραρχική, με το Ανώτατο Δικαστήριο στην κορυφή. Το συνδιαλλαγής πίνακες ακούσετε μόνο ορισμένους τύπους αστικές υποθέσεις. Τα περιφερειακά δικαστήρια θεωρείται ότι είναι η πρώτη φορά που τα Δικαστήρια της Δικαιοσύνης. Οι ένορκοι (υψηλή) δικαστήρια είναι το δεύτερο παράδειγμα και το Ανώτατο Δικαστήριο είναι το τρίτο παράδειγμα. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Νορβηγίας ανώτατο δικαστήριο και το παράδειγμα της προσφυγής για ετυμηγορίες δικαστηρίων χαμηλότερο επίπεδο. Οι αποφάσεις που γίνονται εδώ, είναι οριστική και δεν μπορεί να αναιρεθεί ή να διαμαρτυρηθεί εναντίον της. Η μόνη εξαίρεση είναι για τις περιπτώσεις που μπορεί να ασκηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο. Ο Βασιλιάς της Νορβηγίας έχει την αποκλειστική εξουσία να διορίζει δικαστές η χώρα είναι Ανώτατο Δικαστήριο και άλλα ανώτερα δικαστήρια. Θα το κάνει με τη συμβουλή της χώρας στο Δικαστικό σώκα του Σκάφους, ένα σώμα του οποίου τα μέλη διορίζονται επίσης από τον Βασιλιά.
Τρεις από τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου μορφή των ασφαλιστικών μέτρων, η Επιτροπή Προσφυγών.
Η επιτροπή αυτή έχει να συμφωνήσει ότι η υπόθεση ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η χώρα διαιρείται σε έξι δευτεροβάθμιου περιοχές. Κάθε εφετείο διευθύνεται από ανώτερο δικαστή πρόεδρε και κάθε εφετείο έχει αρκετές δευτεροβάθμιων δικαστών. Τα δικαστήρια είναι: Τα περιφερειακά δικαστήρια είναι η πρώτη φορά που τα δικαστήρια της δικαιοσύνης. Υπάρχουν επαρχιακά δικαστήρια Ένα διοικητικό συμβούλιο συνδιαλλαγής κατανέμεται σε κάθε δήμο. Κάθε διοικητικό συμβούλιο συνδιαλλαγής αποτελείται από τρία μέλη και ισάριθμους αναπληρωτές που εκλέγονται ή διορίζονται από το δημοτικό συμβούλιο για θητεία τεσσάρων ετών. Συνδιαλλαγής πίνακες μεσολαβήσει μεταξύ των διαφωνούντων μερών και γενικά επιτρέπεται να προφέρει μια ετυμηγορία. Συνδιαλλαγής πίνακες επιλύσετε η πλειοψηφία των αστικών διαφορών, αλλά δεν ακούω ποινικές υποθέσεις και της συμμετοχής στις ακροάσεις τους είναι εθελοντική. Ο βασιλιάς έχει το δικαίωμα, στο Συμβούλιο της επικρατείας για χάρη εγκληματίες μετά από πρόταση έχει περάσει. Το δικαίωμα αυτό χρησιμοποιείται σπάνια και πάντα από την εκλεγμένη κυβέρνηση στο όνομα του Βασιλιά. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Ασφάλειας είναι η κυβέρνηση υπουργείου που είναι υπεύθυνο για τη δικαιοσύνη, την αστυνομία και πληροφοριών εσωτερικού. Τα Εθνικά Δικαστήρια για τη Χορήγηση είναι η κυβερνητική υπηρεσία υπεύθυνη για τη διαχείριση και τις λειτουργίες των δικαστηρίων. Είναι καθαρά διοικητική οργάνωση, και δεν έρχεται σε αντίθεση με τις δικαστικές διαδικασίες, ούτε με το διορισμό των δικαστών ή άλλες δικαστικές θέσεις στο δικαστικό σύστημα. Νορβηγικές φυλακές είναι ανθρώπινες και όχι σκληρή, με έμφαση στην αποκατάσταση. Σε είκοσι Νορβηγίας ποσοστό είναι από τα χαμηλότερα στον κόσμο. Το Δικαστικό Ραντεβού διοικητικό Συμβούλιο διορίζει τους δικαστές για διορισμό, οι οποίοι έχουν διοριστεί επίσημα από το Συμβούλιο της επικρατείας. Στα πρωτοδικεία της Νορβηγίας, οι λαϊκοί δικαστές κάθονται μαζί με επαγγελματίες δικαστές σε μικτά δικαστήρια, στις περισσότερες περιπτώσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δύο λαϊκοί δικαστές κάθονται μαζί με έναν επαγγελματία δικαστή. Το δικαστήριο ηγέτης μπορεί να διάταγμα αυτή την περίπτωση έχουμε τρεις λαϊκούς δικαστές, να καθίσει μαζί με δύο επαγγελματίες δικαστές, εάν ο φόρτος εργασίας σχετικά με αυτή την περίπτωση είναι υψηλή ή αν υπάρχουν και άλλοι επιτακτικοί λόγοι. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία.
Στο εφετείο, ποινικό περιπτώσεις όπου η μέγιστη ποινή είναι μικρότερη από έξι χρόνια εκδικάζονται από επιτροπή που αποτελείται από τρεις επαγγελματίες δικαστές και τέσσερις λαϊκούς δικαστές.
Οι λαϊκοί δικαστές δεν θεωρείται αντιπροσωπευτικό του πληθυσμού. Περίπου το των λαϊκοί δικαστές διορίζονται από τα πολιτικά κόμματα στη Νορβηγία. Στο Εφετείο, δέκα ένορκοι καθορίζεται το ζήτημα της ενοχής, όπου ποινή των έξι ετών ή περισσότερο θα μπορούσε να επιβληθεί. Σε περίπλοκες και χρονοβόρες περιπτώσεις, ο αριθμός των ενόρκων θα μπορούσε να αυξηθεί σε έντεκα ή δώδεκα στην περίπτωση που ένας ένορκος είναι σε θέση να ολοκληρώσει τη δίκη. Αν υπήρχαν περισσότερα από δέκα ένορκοι μετά το κλείσιμο της συμφωνίας, ο αριθμός μειώθηκε σε δέκα απορρίπτοντας ενόρκους. Η ετυμηγορία των ενόρκων δεν ήταν τελικό, και οι τρεις επαγγελματίες δικαστές θα μπορούσε να αναιρέσει τις δύο καταδίκες και αθωώσεις για την επανάληψη της δίκης στο εφετείο. Επανεκδίκαση σε τρεις τακτικοί δικαστές και τέσσερις λαϊκούς δικαστές, αντί να τους ενόρκους.
Οι ένορκοι είχαν επιλεγεί από την λαϊκός δικαστής ρόστερ για το ότι το εφετείο.
Οι δήμοι ήταν υπεύθυνος για την ανάθεση άνθρωποι στο ρόστερ. Η τελευταία περίπτωση προσπάθησε πριν από μια κριτική επιτροπή στη Νορβηγία ήταν η υπόθεση εναντίον του. Η απόφαση των ενόρκων ήταν εκτός από τους τρεις κριτές.
